Uzay Gibi

Uzay Gibi

            Çok mu parlak?

            Belki kalbini açtığın içindir?

            Özlemini çekerken buluşamamak...

            Kokunu çekemezken gözbebeklerinde oluşamamak...

            Irmaklar akıtır gibi ağlamak istiyorum sirenler çalarken

            Belki sarılamadığımız içindir?

            Bir balona binsek, uzaklaşsak Dünya'dan

            Akıllı telefonlar olmasa

            Yükselsek, sarılsak, uzanırken dip dibe, kenetliyken...

            Hafiflesek yükseldikçe, sevildiğimizi hissetsek

            Sevildiğimizi hissettikçe ağlasak...

            -Ama sonsuza kadar mutlu olmak için

            Kalp atışlarını duysam

            Ağlarken sırıtsak bir an, ve sonra dudaklar...

            Sıcaklasak hafiflesek ağlasak ve sırıtsak

            Kalemden eksilenlerle karıncalanıyorsa gözler

            Tek kalemle olacaksa yükselmek

            Olmayacaksa iğrenç insanlar

            Gittiği yere kadar yazarım, hayalinleyim bir yandan

            Boşluğa ulaşsak, yıldızların ortasında

            İnceden bir çarşaf üstümüzde, ismi uzay

            Hiç ağır değil

            Adapte olalım öyle bir durumda, uzay gibi karanlık

            Uzay gibi hafif uzay gibi şeffaf

            Uzay gibi gözleri kapalı, uzay gibi tasasız

            Galaksinin koynundaki Güneş'e baksak, kainatta aşkı görsek

            Sonra biz yaşatsak ve sadece duysak

            Sadece sessizlikte

            Saçlarını duysam...

            Hiç kimse, hiç bir sorumluluk olmasa

            Oracıkta sonsuz karanlıkta

            Kokunla karışık saçlarını duysam...

            ...